Śmiały jest stalowym 59-stopowym keczem typu J-140, zaprojektowanym w 1957 roku przez Henryka Kujawę z zespołem (W. Kuchta, W. Samoliński, oraz Z. Pieńkawa)
Śmiały to jacht typu J-140, potocznie zwany stoczterdzistką. Zabiera na pokład 10-osobowa załogę. Jego stalowy kadłub ma 18 m długości, 4 m szerokości i 2,8 m zanurzenia. Drewniane maszty górują nad pokrytym teakowym drewnem pokłądem,
a wnętrze zabudowane dębowym drewnem mieści 3 kabiny, mesę z kambuzem, dwie łazienki, kabinę nawigacyjną i przedział techniczny.
J-140 jest keczem bermudzkim, ma 144 m2 podstawowego ożaglowania. Seria 6 jednostek tego
typu powstała w Stoczni Gdańskiej: Jurand, Otago, Dar Opola, Śmiały, Joseph Conrad i Jan z Kolna.
PODSTAWOWE WYMIARY
Długość całkowita Lc=18 m
Szerokość całkowita Bc=4,07 m
Zanurzenie maksymalne Tm=2,53 m
Wysokość boczna Hk=3,55 m
Wyporność D=28,91 t
Wysokość takielunku Ht=22 m
Powierzchnia
żagli S=144 m2
Stoczterdziestka oparta jest na liniach sprawdzonej, dzielnej i szybkiej konstrukcji „Peter von Danzig” Heinricha Grubera, zbudowanej w 1935 r. Niemiecki jacht, wraz z siostrzaną jednostką „Roland von Bremen”, brał udział w olimpijskich
regatach Bermudy – Cuxhaven w 1936 r. W 1973 roku „Peter von Danzig” i jedna z polskich stoczterdziestek „Otago” miały okazję zmierzyć się podczas wokółziemskich regat Whitbread. Polacy pokonali Niemców przypływając na metę
28 godzin wcześniej.
Do dzisiaj zachowały się jedynie trzy jachty J-140: „Śmiały”, „Joseph Conrad”, oraz „Tara”, ex „Dar Opola”, która pływa pod duńska banderą. W chwili obecnej „Śmiały” wymaga kompletnego remontu, obejmującego naprawy poszycia,
pokładu, instalacji, maszynowni, takielunku oraz wnętrza. Potrzebne jest także nowe wyposażenie nawigacyjne i ratunkowe, aby jacht mógł bezpiecznie wrócić na oceany.
Wesprzyj remont Śmiałego
Historia Jachtu
Naukowa ekspedycja Polskiego Towarzystwa Geograficznego dookoła Ameryki Południowej poprowadziła Śmiałego przez trzy morza i dwa oceany. W okresie od lipca 1965 do października 1966 r. kpt. Bolesław
Kowalski wraz z załogą przepłynęli prawie 23 tysiące mil morskich, prowadząc w drodze terenowe badania naukowe pod kierownictwem Tadeusza Wilgata. W 1968 r. PTG zorganizowało na „Śmiałym” kolejną wyprawę naukową, tym razem w celu
zbadania przedpola lodowca Skeidarár na Islandii.
Na „Śmiałym” zorganizowano jeszcze wiele pionierskich wypraw, m.in. w 1970 roku Andrzej Rościszewski opłynął Islandię, a w 1972 r. udał się na Spitsbergen, gdzie po awarii grotmasztu pokonał ponad 1500 Mm z prowizorycznym takielunkiem.